I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu.
Rdz 2,2-3
Bóg uczynił siódmy dzień szczególnym na tle pozostałych. Ten dzień został poświęcony. W Swoim Słowie zawarł Stwórca przykazania, a jedno z nich brzmi następująco:
Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę, ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach. Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go.
Wj 20,8-11
Z tego właśnie powodu nasza społeczność ma pragnienie, aby spotykać się w każdy piątkowy wieczór, aby rozpoczynać Dzień Pański. Podczas tych spotkań wspólnie śpiewamy, modlimy się i czytamy Słowo Boże. Wszyscy są chętnie zaproszeni.